Abstracte of figuratieve kunst?
Figuratieve schilderijen
Zelf hou ik erg van (hyper) realistische kunst zoals de schilderijen van Tjalf Sparnaay. En van magisch realisme zoals de kunst van Salvador Dalí en Evert Thielen. Zij hebben de ongelofelijke gave om is de werkelijkheid op een zo realistisch en neutraal mogelijke manier weer te geven. Hoewel schilderijen van Sparnaay wat mij betreft moderne stillevens zijn, staat het werk van Thielen en Dalí bol van magische afbeeldingen waar je naar blijft kijken. Op een aantal realistische, maar altijd kleurrijke schilderijen na, zit mijn eigen werk vaak tussen abstract en figuratief in. De stijl is altijd hetzelfde maar de afbeelding laat ik graag aan de verbeelding van de kijker over. Figuratieve kunst valt het best te omschrijven als kunst waarin iets te herkennen valt. ‘Iets’ kan van alles zijn. Denk hierbij aan een persoon, landschap of gebouw. Het afgebeelde is realistisch en lijkt op iets dat echt bestaat, figuratieve kunst wordt daarom ook vaak realistische kunst genoemd. Om mezelf af en toe eens flink uit te dagen maak ik graag realistische schilderijen, waarbij ik het kunstwerk altijd af maak met mijn welbekende dikke lijnen.
Abstracte kunst
Deze vorm van kunst is een stroming binnen de moderne kunst waarbij niet wordt geprobeerd om objecten uit de natuurlijke wereld weer te geven. Met vormen, reliëf, contrast en kleuren wordt een beeld weergegeven dat emotie oproept. Eigenlijk is het de kunst van het weglaten van het realisme, waarbij je een bepaald beeld eruit haalt. Als kunstenaar kan je je eigen verhaal met abstracte kunst vertellen, zonder uit te hoeven spreken wat er in je om gaat. Het is een visuele weergave van het gevoel dat de kunstenaar jou wil laten ervaren. De ene keer ervaar je een sterke aantrekkingskracht tot een kunstwerk, terwijl je geen idee hebt waarom. Het emotioneert je. Het zet je aan het denken, het prikkelt je zintuigen en je beleving. De andere keer loop je snel langs een schilderij omdat het niks bij je oproept. En dat is het mooie aan kunst. Het is persoonlijk en je bent niemand verantwoording schuldig over je smaak, je beleving en je interpretatie. Wat mij opvalt, is dat kinderen vaak andere dingen in een abstract schilderij zien dan volwassenen. Ik kan me zo voorstellen dat dit komt omdat kinderen nog in de volle kracht van hun verbeelding staan, waarbij ze niet gehinderd worden door de realiteit. Door de meningen van anderen en dat maakt het zo puur. Ik hou er erg van om abstracte schilderijen te maken, omdat ik hier meer emotie in kwijt kan. Soms gaat er een persoonlijk moment aan vooraf, waarbij ik mijn gevoel perfect kwijt kan tijdens het maken van het schilderij en de andere keer laat ik me volledig leiden door de verschillende kleuren die ik bij elkaar zoek.